Refrein:
Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Loop ik te zingen in de zon
Of in de sneeuw,of in de regen
Ik zie da allemaol as ’n zegen
Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Is waor ’t allemaol begon
Ons Lampegat is hier gebôrre
Rond ons Cathrien,diejen auwen Tôrre

Mee vastelaovend,midden op de Mert
Mee un pilske en ’n kumke snert
Kreeg unne mens opeens de kolder
Ja da was nou d’n urste Volder

Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Loop ik te zingen in de zon
Of in de sneeuw,of in de regen
Ik zie da allemaol as ’n zegen
Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Is waor ’t allemaol begon
Ons Lampegat is hier gebôrre
Rond ons Cathrien,diejen auwen Tôrre

Diejen urste Volder,ha z’n durske mee
Dus toen waren ‘r al twee
En wa gebeurt dan,zeg nou zelf
Dan hedde zo unne raod van elf

Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Loop ik te zingen in de zon
Of in de sneeuw,of in de regen
Ik zie da allemaol as ’n zegen
Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Is waor ’t allemaol begon
Ons Lampegat is hier gebôrre
Rond ons Cathrien,diejen auwen Tôrre

Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Loop ik te zingen in de zon
Of in de sneeuw,of in de regen
Ik zie da allemaol as ’n zegen
Tussen d’n Dommel,en ’t Station
Is waor ’t allemaol begon
Ons Lampegat is hier gebôrre
Rond ons Cathrien,diejen auwen Tôrre