HET LIED VAN DE KAOI VROUWKES

Refrein: Hut leven is zo mooi we fietsen naar Beffe
                Hut leven is zo mooi we vatten ‘ne Leffe
                Hut leven als kaoi vrouwke is plezant
                En as ge ons ooit tegenkomt dan ga maar aan de kant

Wij beesten door het leven als goeie kaoie vrouw
Gedragen ons schandalig en tonen nooit berouw
Als ze ons dan beu zijn en ’t stil wordt om ons heen
dan zetten wij ons lijflied in en we vatten er nog een

Soms hebben we excursie, pas nog naar Vlaanderland
Daar zijn we via Reet in Aarschot aanbeland
Toen door naar Rukkelingen, daar zijn we weggevlucht
In Kuttekoven was het leuk daar hadden ze Verboden Vrucht

Wij zijn nie achterbaks, as ge da soms had gedacht
Wij knijpen katjes overdag, niet midden in de nacht
We zwetsen graag en veul, maar nooit achter de rug
En we hebben nog een veurdeel, wij komen altijd terug